Sabtu, 20 Agustus 2011

Anything about "Tanggap Wacana".............

RANTAMAN POKOK

Ing salebete tanggap wacana kedah kamot perkawis ingkang kados punika, kanthi rantaman ingkan sampun turut :
Salam pambuka.
Purwaka.
Isi.
Wigatining wacana (kesimpulan).
Pangajeng-ajeng.
Wusana (penutup)

1. Salam pambukaSalam pambuka punika ngaturaken salam ingkang sepundah.Tuladhanipun kangge tiyang islam mawi salam pambuka : "Assalamu'alaikum Wr. Wb". Miturut ajaran islam, salam pambuka punika kedah dipun aturaken langkung rumiyen saderengipun nyebat ingkang rawuh. Amargi wonten totocoro islam, mboten wonten gunanipun ngaturaken salam sasampunipun ngaturaken utawi nyebat para rawuh rumiyin. Pamila ing racikan punika dipun purwakani kanti salam rumiyin nembe dipun lajengaken nyebat asma para rawuh.
2. Purwaka Pambuka punika atur matur nuwun dumateng para tamu undangan, saha atur syukur dumateng Allah SWT. lan sapanunggalipun.
3. Isi Isi inggih punika sedaya perkawis ingkang dipun wedaraken.
4. Wigatining wacana (kesimpulan)Wigatining wacana inggih punika inti saking isi ingkang sampun dipun wedaraken.
5. Pangajeng-ajengPangjeng-ajeng inggih punika pitedhah-pitedhah saha pangajeng-ajeng ingkang dipun wedaraken dhumateng para ingkang midangetaken.
6. Wusana (penutup)Wusana inggih punika atur matur nuwun saha nyuwun pangapunten bilih wonten kekirangan saha kelepatan anggenipun nyaosi pangertosan utawi wacananipun.

Minggu, 07 Agustus 2011

Laa tahzaan wa laa takhaaf.......


Trilogi I : Kasih Tak Sampai

Sahabatku rahimakumullah. Sebagaimana Ia (Allah) menghadirkanmu ke dunia ini dengan rasa cinta, melalui perantara seorang ummi yang penuh kasih, karena itulah rasa yang begitu kuat terpatri di Qalbumu adalah rasa cinta (ingin dicinta dan mencinta).

Kita tumbuh laksana tunas pohon kecil yang mengeluarkan dedaunannya dan ketika kuncupnya menyembul, bersama itu pula timbul hasrat dihatimu untuk mencari pasangan hidup, teman berbagi suka duka di alam ini.

Cinta merupakan karunia Ilahi.
Hadirnya tanpa diundang.
Tiba-tiba kita sadari ia kuat tertanam, aksana akar pohon yang rindang

Sahabatku rahimakumullah
Kurasakan getar Qalbumu manakala kau bercerita penuh harap kepadanya
Ia laksana kilau permata yang penuh cahya dimatamu
Mencintainya ibarat kuncup bunga di Qalbumu yang siap untuk mekar dengan keharumannya yang memikat

Namun ternyata, jangankan mekar yang kau dapat, Kuncup itu layu sebelum berkembang
Manakala kau sadari dia tak pernah mencintaimu
Tak pernah menaruh hati padamu,
Tak pernah menginginkanmu! Tak pernah !

Kekecewaanmu lalu kau tumpahkan dalam sebuah syair lagu walau hanya kau yang tahu...)

Lirih perlahan mengalun:
"Kau bagaikan telaga yang jernih
Yang sejuk airnya serta menyegarkan
Ditumbuhi pepohonan rindang disekelilingmu
Kau sadari akan seseorang
Yang mencintaimu setulus hatinya
Dan kau beri satu pengertian tentang sebuah cinta yang tak kesampaian
Kau hargai satu cinta kasih
Kau buktikan tanpa menghinanya
Walau seringkali kau acuhkan dia yang menyayangimu
Kau berarti baginya
Kharisma didirimu
Dambaan hatinya"